Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ-ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΥ
  1. Έννοια και σημασία του σχεδιασμού – προ­γραμματισμού

 

Ο σχεδιασμός (planning) αναφέρεται στη γε­νική σύλληψη των στόχων μίας μελλοντικής προσπάθειας. Πρόκειται δηλαδή για μία επι­δίωξη του τι θέλουμε να πετύχουμε στο μέλ­λον σε σχέση με τα μέσα που έχουμε αποφασί­σει να δεσμεύσουμε για το σκοπό αυτό.

 

Ο προγραμματισμός (programming) αναφέ­ρεται στο γενικό πλαίσιο δραστηριότητας ή στο σύνολο των ενεργειών και των μέσων κα­τάρτισης, εκτέλεσης και προσαρμογής εναλ­λακτικών προγραμμάτων δράσης.

 

 


  1. Διαδικασία – βήματα – στάδια

 

  • Καθορισμός αντικειμενικών στόχων
  • Προσδιορισμός υφιστάμενης κατάστασης
  • Καταγραφή εναλλακτικών λύσεων ή προτάσεων
  • Επιλογή καλύτερης εναλλακτικής λύσης
  • Εφαρμογή προγράμματος δράσης
  • Αξιολόγηση αποτελεσμάτων

 

 

 


 

 

  1. Βασικοί τύποι προγραμμάτων

 

 

με κριτήριο το εύρος            στρατηγικά

 των στόχων                           λειτουργικά

 

 

με κριτήριο τη χρονική            βραχυχρόνια  

 διάρκεια                                    μακροχρόνια

 

 

με κριτήριο την                άκαμπτα ή ανελαστικά   

 ελαστικότητα                   ευέλικτα ή ελαστικά

 


 

 

 

 

  1. Προϋποθέσεις καλού σχεδιασμού - προγραμ­ματισμού

 

σαφής καθορισμός των στόχων και της εξου­σίας

συμμετοχή όλων των διοικητικών στελεχών

αντικειμενικά, σαφή και ευέλικτα σχέδια – προγράμματα

ορθή λήψη αποφάσεων

καλός συντονισμός

 


 

 

  1. Περιορισμοί

 

η αβεβαιότητα του περιβάλλοντος

η έλλειψη χρόνων και η αύξηση των εξόδων

η αντίσταση στην αλλαγή

η επίδραση εξω-οργανωσιακών παραγόντων

 


 

  1. Σχεδιασμός – προγραμματισμός στην

     εκπαίδευση

 

Στο χώρο της δημόσιας εκπαίδευσης ο σχε­δια­σμός – προγραμματισμός διακρίνεται :

 

στον καθορισμό της εκπαιδευτικής πολιτι­κής

στον καθορισμό των αντικειμενικών σκο­πών της εκπαίδευσης

στον καθορισμό της εργασίας που πρέπει να εκτελεστεί για την επίτευξη των στόχων

 


 

  1. Σχεδιασμός – προγραμματισμός και ελληνική

     εκπαιδευτική πραγματικότητα

 

σε εθνικό επίπεδο μέσω του ΥΠ.Ε.Π.Θ. και των υπηρεσιών του  (στρατηγικός, μακροπρό­θεσμος)

σε περιφερειακό επίπεδο μέσω των Περιφε­ρεια­κών Διευθύνσεων

σε δημοτικό επίπεδο μέσω των Διευθύν­σεων Εκπαίδευσης (λει­τουργικός, βραχυπρόθεσμος)

σε σχολικό επίπεδο μέσω των διευθυντών /  δι­ευθυντριών και των εκπαιδευτικών των σχο­λείων (καταμερισμός εργασίας, οργάνωση σχο­λικής ζωής)